دفاع رسانههای اصولگرا از کنسرت آزادی؛ پاسخی به براندازان و تندروهای داخلی | ضد انقلابها میگویند با ساز جمهوری اسلامی نرقصید
رویداد۲۴| برگزاری کنسرت رایگان همایون شجریان در میدان آزادی، در ظاهر رویدادی فرهنگی و هنری بود، اما ظرف چند ساعت به میدانی برای جدال سیاسی و رسانهای تبدیل شد. از یک سو جریانهای برانداز و مخالفان خارجی با تهدید و فضاسازی امنیتی کوشیدند این رویداد را لغو کنند و از سوی دیگر، بخشی از جریانهای داخلی نیز با طرح مسائل اقتصادی و سیاسی در برابر آن موضع گرفتند.
با این حال، چند روزنامه اصولگرا در یادداشتهایی متفاوت اما همسو، از برگزاری این کنسرت بهعنوان فرصتی برای بازگشت امید و تقویت انسجام ملی یاد کردهاند.
غلامرضا صادقیان، سردبیر روزنامه جوان، با اشاره به حملات برخی جریانهای مخالف به این کنسرت نوشته است: «اگر هجوم ضدانقلاب و ضدایران و ضدمردمها به کنسرت همایون شجریان نبود، شاید فرصت بیشتری بود تا ابعاد اهمیت توجه به اصل این موسیقی بازنمایی شود، اما حالا باید به مسئله انسجام ملی و جریان عادی زندگی که مورد خشم و غضب ضدایرانیان قرار گرفته است، پرداخت. این کنسرت فیذاته آنهم نه در یک مکان بسته که در یک فضای شناختهشده جهانی و در اوج تهدیدها و شمارش معکوس جنگها که در بوق رسانههای خارجی بلند است، معنای خودش را دارد.»
او مهمترین مسئله موسیقی در ایران را به حاشیهرفتن موسیقی سنتی میداند و تأکید میکند: «با گرفتن موسیقی سنتی از مردم، شعر سعدی و حافظ و عراقی و مولانا را از آنان بازستاندهایم و گرفتار ترانههای سبک و بعضاً مبتذل و درگیر «عشقهایی کز پی رنگی بود»، کردهایم. نمیتوان ناآگاهانه مدعی شد که این سلیقه مردم است. سلیقهها در بستر فرهنگها شکل میگیرد و ناتوانی و کمکاری ما در حوزه موسیقی سنتی است که با خود چنین کردهایم که دشمن خونی نمیکند!»
صادقیان، اجرای این کنسرت را گامی برای بازگشت به شعر و موسیقی اصیل میداند و نوشته است: «باید سلیقه ایرانی را چنان پرورش داد که وقتی ابیاتی از سعدی را میشنود تا ساعتها و روزها و تا پایان عمر مدهوش باشد و بداند که در کجا و برای چه عشقی باید روح خود را پرورش دهد: بگذار تا مقابل روی تو بگذریم / دزدیده در شمایل خوب تو بنگریم...»
او در بخش دیگری با اشاره به واکنشهای منفی داخلی و خارجی علیه این کنسرت آورده است: «از همین حالا میتوان حدس زد آن ضدانقلاب خارجنشین که تلاش میکند همایون را با تحذیرهایی مثل «با ساز جمهوری اسلامی نرقصید» از تصمیم خود منصرف کند، یا آن هنرمند داخلی انقلابی که واکنش نامعقولش به این کنسرت، طرح مسائل اقتصادی است، یا حتی آن کس که با پرستیژ روشنفکری میگوید این کنسرت نشانه گشایش در امور نیست بلکه گشایش واقعی در کاهش تورم و آزادی بیان و این چیزهاست، تمام تلاششان را میکنند تا این کنسرت را از کلاس و فضای منطقی و اصیل خود خارج کنند.»
صادقیان در پایان ابراز امیدواری کرده است که همایون شجریان با شجاعت به اجرای برنامه بپردازد و «برای مردمانی که شوق شنیدن شعر سعدی و ملکالشعرا و شاعران کهن را با ساز و آواز ایرانی دارند و فضای مناسب این نوع موسیقی را میشناسند، آواز و موسیقی خود را به اجرا بگذارد» و یادآوری کرده است که پیشتر نیز در یادداشتی با عنوان «برای ایران بخوانید» بر لزوم برگزاری کنسرتها برای مردم تأکید کرده بود.
«بمباران صدای زندگی»؛ خراسان و روایت امنیتی-سیاسی از هجمهها
روزنامه خراسان نیز در گزارشی با عنوان «بمباران صدای زندگی» نوشته است: «اعلام خبر برگزاری یک کنسرت رایگان توسط همایون شجریان در میدان آزادی، در ظاهر رویدادی فرهنگی و هنری بود، اما به سرعت به یک میدان تقابل سیاسی بدل شد. از حملات سازمانیافته جریانهای برانداز تا مواضع شگفتآور برخی نمایندگان داخلی، همه نشان میدهد که براندازان حتی کوچکترین مسائل اجتماعی را که میتواند لحظهای نشاط و امید بیافریند، با سیاسیسازی یا امنیتیسازی تلاش میکنند برهم بزنند.»
این روزنامه با اشاره به «الگوی تکرارشونده بحرانسازی» تأکید میکند که جریانات معاند، زندگی عادی در ایران را سم مهلک پروژه براندازی میدانند: «هر رخداد اجتماعی، از فوتبال تا موسیقی، در نگاه آنان یک تهدید جدی برای روایت بحران دایمی ایران است... شادی مردم یعنی تضعیف سناریوی جامعه مضطرب و خشمگین.»
خراسان همچنین به مواضع برخی چهرههای داخلی انتقاد کرده و مینویسد: «روانبخش، نماینده جبهه پایداری، با کنایه گفته است: دولت به جای حل بحران برق، کنسرت در خیابان آزادی برگزار میکند. این سخن، فارغ از نادرستی قیاس، نشاندهنده بیتوجهی به ابعاد پیچیده اجتماعی چنین رویدادهایی است... تقلیلدادن یک رویداد هنری ملی به رقیب حل بحران برق و ضعفهای اقتصادی چیزی جز سادهانگاری و دامنزدن به دوقطبیهای کاذب نیست.»
در بخش «فراخبر» روزنامه خراسان نیز تأکید شده است: «کنسرت عمومی همایون شجریان در میدان آزادی، تنها یک رویداد هنری نیست؛ صحنهای است که وحدت ایرانیان را به تصویر میکشد و دشمنان بیرونی تاب دیدنش را ندارند.»
این یادداشت کنسرت شجریان را «پژواکی از هویتی دیرین» توصیف کرده که نشان میدهد «هر بار که مردمان ایران با شعر، ترانه و امید به میدان میآیند، صحنهای نو از اقتدار هویتی خود را به رخ جهان میکشند.»
اپوزیسیون رادیکال با کنسرت شجریان هم مشکل دارد
روزنامه فرهیختگان نیز در تحلیلی مفصل، حملات مجازی به شجریان و هوادارانش را «تلاشی برای زهر کردن زندگی به کام مردم» توصیف کرده و براندازان رادیکال را «ضد زندگیترین جریان سیاسی دنیا» نامید. این روزنامه نوشت: «آنها حتی با یک زندگی معمولی مردم هم سر سازگاری ندارند؛ از فوتبال و جشنواره تا کنسرت و تفریح، همه را بهانه ناسزا و تحریم میکنند تا نشان دهند زندگی در ایران نباید عادی باشد.»
فرهیختگان با اشاره به موج توهین و تهدید علیه شجریان، نوشت: «براندازانی که روزی برای بمباران ایران هورا میکشیدند، حالا همایون شجریان را به خاطر یک کنسرت مردمی هدف ناسزا و تهمت قرار دادهاند؛ همانها که حتی از مردم میخواهند برای برهم زدن نظم برنامه، در کنسرت حاضر شوند و فضا را به آشوب بکشانند.»
این روزنامه تأکید کرده است: «تمام این حملات برای این است که به مردم ایران بابت داشتن یک زندگی عادی، احساس گناه بدهند و آنها را پای مسیری بکشانند که افسارش دست سرویسهای اطلاعاتی صهیونیستی و غربی است.»
فرهیختگان در بخش پایانی تحلیل خود به برخی اظهارنظرهای داخلی اشاره کرده که ناخواسته همسو با براندازان شدهاند و نوشته: «در شرایطی که مخالفان نظام، برگزاری این کنسرت را بهانه هجمه قرار دادهاند، برخی اظهارنظرهای داخلی علیه این رویداد فرهنگی، در عمل پاس گلی به همان جریانهاست.»
من فک نمی کنم موسقی سنتی بدور از ابتذال اصلا حرام باشه
ولی موسقی باید وقت نمازهای واجب و اذان نباشه
چون اون وقت ها حرمت دارند
ساست بازان وطن فروش هم قصد سوء استفاده دارند
باید حواست به اونها هم باشه
موسقی شما به سبک استاد شجریان بسیار ارزشمند است
من فقط موسیقی های به سبک استاد شجریان را گوش می کنم